Արհեստական բանականությամբ ստեղծված արվեստի ոսկեդարը

Արհեստական բանականությամբ ստեղծված արվեստի ոսկեդարը։ Ամեն ինչ տարօրինակ է լինելու

Ինչպես կարող է մի քանի բառից գրեթե ցանկացած պատկեր ստեղծող ծրագիրը փոխել մարդու ստեղծագործականությունը։ 

Ինչպիսի՞ն է խնձորի հետևում գտնվող մարդու դեմքը: Գրեթե 60 տարի Ռենե Մագրիտի «Մարդու որդին» կտավում գորշ կոստյում և կլորավուն գլխարկ կրող կերպարը թաքնվում է փայլեցված կանաչ խնձորի հետևում։ Նրա դիմագծերը պետք է մնային առեղծված, իսկ այդ պտուղը՝ գեղարվեստական պրովոկացիա։ Այսօր, օգտագործելով նորարարական տեխնոլոգիաները, 23-ամյա թվային նկարչուհի Ժոզեֆին Միլլերը կարող է դեն նետել այդ խնձորը։

Միլլերը Լոնդոնի բրիտանական գրադարանի փակ սրճարանում իր նոութբուքը թեքում է դեպի ինձ, որպեսզի ցույց տա, թե ինչպես է օգտագործել արհեստական բանականության (ԱԲ) միջոցով պատկերներ ստեղծող Dall-E 2 կոչվող ծրագիրը խնձորը հեռացնելու համար։ Դրա հետևում կանգնած է մի մարդ, որ միանգամից ապշած տեսք է ընդունում, երբ իրեն հանկարծակի բացահայտում են․ նա բարձրացրել է հոնքերը և վարպետորեն սանրված բեղերի վերևից իր սրաթափանց կապույտ աչքերով, նայում է շուրջը: Դեմքը նկարված է Մագրիտի փոքր-ինչ անշուք ոճով և ուրույն գունապնակով, և տպավորություն է ստեղծվում, թե երկու պատկերները նկարված են նույն ձեռքով, կողք կողքի:

Սա խելացի հնարք է: Հետո Միլլերն ինձ ցույց է տալիս, որ նա ոչ թե մեկ, այլ 200 դեմք է գեներացրել: Մագրիտը, հոգու խորքում հնարագետ աճպարար լինելով, երևի հավանություն կտար: Այս տեխնոլոգիան, որը կարող է գրեթե անսահման քանակությամբ գեղարվեստական համակցություններ ստեղծել՝ մի քանի բառի կամ պատկերի հիման վրա, Միլլերին հնարավորություն է տվել անել այնպիսի աշխատանք, որը կա՛մ ամիսներ կտևեր՝ ավանդական գործիքներ օգտագործելով, կա՛մ ընդհանրապես հնարավոր չէր լինի։ Սա գլխապտույտի պատճառ կարող է դառնալ և՛ իր հնարավորություններով, և՛ էթիկական հետևանքներով: Հարցնում եմ, թե արդյոք դա ճնշող է նրա համար։ «Ո՛չ,-անմիջապես ասում է նա:-Դե, գուցե որոշ մարդկանց համար, բայց ես պարզապես ոգևորված եմ»:

Dall-E 2-ը ԱԲ-ով պատկերների ստեղծման մի շարք գործիքներից միայն մեկն է, որ այս տարի հասանելի է դարձել հանրությանը: Գարնանից ի վեր՝ համացանցը տեսել է այս տեխնոլոգիայի կիրառման բոլոր հնարավոր տարբերակներն ու արդյունքները: Միակ բանը, որն ավելի զարմանալի է, քան ինքնին տեխնոլոգիան, օգտատերերի երևակայության թռիչքն է․ Նոսֆերատուն [1] ՌուՊոլի «Drag Race» ռեալիթի շոուի մեջ, Դա Վինչիի «Վերջին ընթրիքը», եթե առաքյալները հավաքվեին սելֆի անելու, Ֆրանսիական հեղափոխությունը, եթե նկարահանված լիներ ինչ-որ զինվորի սաղավարտի վրա տեղադրված GoPro տեսախցիկից, դատարանում վկայություն տվող ռենչ տեսակի աղցանային լիցքի շիշ։ Այս ամենը կարող է ստեղծվել մեկ րոպեից քիչ ժամանակում՝ առանց մեծ տեխնիկական գիտելիքների:

Եվ այս տեխնոլոգիան արագորեն զարգանում է: Վեց ամիս առաջ գործիքների մեծ մասը դժվարությամբ էր մարդկային դեմքեր գեներացնում՝ սովորաբար առաջարկելով աչքերի, ատամների և վերջույթների գրոտեսկային և անստույգ համակցություններ. այսօր կարող եք փորձել ստեղծել «Ջաֆարի ֆոտոռեալիստական տարբերակը Դիսնեյի Ալադինից, որը արևայրուք է ընդունում լոնդոնյան Հեմփսթեդ Հիթ զբոսայգում» և ստանալ գրեթե հենց այն, ինչ փնտրում եք:

Այս ամենը խոսում է այն մասին, որ սա բեկումնային պահ է արվեստի պատմության մեջ: ԱԲ-ով պատկերների ստեղծումը «հեղափոխական մեծ ուժ է և կունենա ինչպես ժողովրդավարական, այնպես էլ ճնշողական կողմեր»,-ասում է բրիտանացի նկարիչ Մեթյու Սթոունը, ով իր վերջին ցուցահանդեսի համար օգտագործել է Dall-E 2-ը։ Այս Պանդորայի արկղից ամեն օր դուրս են գալիս միլիոնավոր պատկերներ, և դրանց հետ մեկտեղ նաև մի շարք դժվար հարցեր` գրագողության, հեղինակային իրավունքի և աշխատանքի վերաբերյալ: Թերևս ամենամեծը այս է. արդյո՞ք սա մարդկային ստեղծագործականության վերջն է:

Առաջինը, որ ԱԲ-ի ցանկացած պաշտպան քեզ կպատմի ԱԲ-ով պատկերների ստեղծման մասին, այն է, թե որքան հեշտ է դա անել: Նկարագրում եք ինչ-որ պատկեր՝ օգտագործելով բնական լեզու, ինչպես մարդու հետ խոսելիս, և ծրագիրը վայրկյաններ անց մի քանի արդյունք է տալիս:

Midjourney-ն՝ Dall-E-ի մրցակիցը, առաջարկում է անվճար փորձարկում՝ հասանելի Discord հավելվածի միջոցով: Լսելով, որ այն մեծ հաջողություն ունի գեղանկարչական ոճի նկարներ ստեղծելու մեջ, ես որոշում եմ այն ինքս փորձարկել ու նկարազարդումներ անել իմ գրած մանկական գրքի համար․ պատմությունը մի կատվի մասին է, որը ճանապարհորդում է Միջերկրական ծովով, որպեսզի որոնի իր կորած տիրոջը: Ես մուտքագրում եմ իմ առաջին հրահանգը։

/imagine: GINGER CAT AT THE TOP OF A MINARET IN ISTANBUL (կարմրավուն կատու՝ նստած Ստամբուլի մի մինարեթի գագաթին)

Նկարները գոյանում են հենց իմ աչքերի առաջ, ինչպես քիմիական եղանակով մշակվող ավանդական լուսանկարի ժամանակ, որը սկզբում լղոզված է թվում, բայց հետո աստիճանաբար հստակ և համահունչ է դառնում։

Առաջին արդյունքը շատ լավը չէ։ ԱԲ-ն ինձ ավելի շատ հասարակ աշտարակ է ցույց տալիս, քան թե ճանաչելի մինարեթ: Ոչինչ չի հուշում, որ մենք Ստամբուլում ենք, և ամենավատն այն է, որ կատվի դեմքը գրոտեսկային կերպով ներկառուցված է հենց աշտարակի աղյուսի մեջ: Սա ԱԲ-ով պատկերների ստեղծման իմ առաջին դասն էր. չնայած սոցցանցերում տարածվող նկարները հաճախ ֆանտաստիկ տեսք ունեն, նախնական արդյունքները կարող են լինել սարսափելի, տգեղ, հասարակ կամ նույնիսկ ձեր ցանկացածից խիստ տարբերվող։

Քանի որ անվճար փորձարկումը գտնվում է հանրային չատ սերվերի վրա, իմ կատու-մինարեթը արագորեն կորչում է այլ մարդկանց հրահանգների և պատկերների անդադար հոսքի մեջ: Ես հետևում եմ, թե ինչ են նրանք գրում, որպեսզի փորձեմ ինձ համար որոշ օգտակար հետևություններ անել։ Թվում է, թե որքան մանրամասն լինի ձեր հրահանգը, այնքան ավելի լավ արդյունքներ կլինեն։ Մի քանի օգտատերեր շարունակում են վերադառնալ նույն գաղափարին, ուղղել և ձևակերպել բառերը իրենց արդյունքները բարելավելու համար: Ինչ-որ մեկը շարունակում է կրկնել «էմոցիոնալ աջակցության կռախեցի» գաղափարը, և յուրաքանչյուր նոր տարբերակի հետ ջրային խխունջն ավելի սիրունիկ է դառնում:

Ես վերադառնում եմ իմ կատվի հրահանգին և մանրամասնում․ 

/imagine: GINGER CAT LOOKING WISTFULLY OVER A VIEW OF ISTANBUL FROM THE TOP OF A MINARET WHILE THE SUN SETS, ANIME STYLE (անիմե ոճով կարմրավուն կատու, որը մինարեթի գագաթից կարոտով նայում է Ստամբուլին, երբ արեվը մայր է մտնում)

Սա զգալիրեն բարելավում է պատկերը․ երկնքում ստեղծվում է հիասքանչ հակադրություն ժանգավուն նարնջագույնի և մուգ ինդիգոյի միջև, իսկ ասեղների նման սրածայր մինարեթները հասնում են վարդագույն ամպերին։ Այնուամենայնիվ, կատուն դեռ այն չէ: Տարբերակներից մեկում այն սիրունիկ Գոդզիլայի պես բարձրացել է շինությունների վրա: Մյուսում այն նորմալ չափի է, բայց, չգիտես ինչու, սպիտակ է, ասես մայրամուտը կլանել է նրա բոլոր գույները:

Ես ջնջում եմ կատվին և ավելի գեղարվեստական բան որոնում․ 

/imagine: CARNIVAL CELEBRATION, BEAUTIFUL, GEORGES SEURAT (դիմակահանդեսի տոնախմբություն, գեղեցիկ, Ժորժ Սյորա)

Այս կոմպոզիցիան տոնակատարության իրական զգացողություն է առաջացնում, բայց ԱԲ-ն չստացավ այն պուանտիլիստական ոճը, որը ես ակնկալում էի՝ «Սյորա» հղումը դնելով: Ես փորձում եմ նույն հրահանգը «պուանտիլիզմ» բառով և գտնում ուզածս՝ տոնավաճառի հրապարակում ծաղրածուների նման ֆիգուրների մեղմ երանգով աբստրակցիա։ Ձեր երևակայությունից պատահական նախադասություն հանելը և տեսնելը, թե ինչպես է ԱԲ-ն այն մշակում, յուրահատուկ գոհունակություն է պարգևում, ինչպես համակարգչային խաղերում է, և ես ժամեր եմ անցկացնում՝ փորձարկելով բոլոր տեսակի հրահանգներ:

Բոլորը, ում ես ցույց եմ տալիս Dall-E 2-ը և Midjourney-ն, ապշում են: Այս տեխնոլոգիան ունի անմիջական, ներքին ազդեցություն, հատկապես, երբ մարդիկ տեսնում են, որ իրենց սեփական գաղափարները լույս աշխարհ են գալիս վերացական մաթեմատիկական տարածությունից: «Քանի որ ինչ-որ բան անելու և այնուհետև ինչ-որ բան տեսնելու միջև բաց չկա, պարզապես պետք է սպասել վայրկյաններ, ինչպես վեբ էջի բեռնմանը, և անսպասելի պատկերները պարզապես ուղղակի կհայտնվեն, և ոչ թե կլինեն երկար և դժվար գործընթացի արդյունք, ” ասում է Սթոունը: ” Սա շատ մոտ է երազելուն»:

Այն կախարդանքի է նման, բայց դա այդպես չէ: Ջոան Ջենգը՝ Dall-E 2-ի պրոդուկտ մենեջերը, բացատրում է, թե ինչպես է աշխատում ԱԲ-ն։ Dall-E 2-ը վարժեցվել է 650 միլիոն պատկերների և դրանց նկարագրական ենթագրերի հիման վրա: Այն դրանցից գաղափարներ է սովորում, ինչպես մի երեխա, որը նայում է հուշաթղթերի: Եթե ԱԲ-ին յոգայի բավականաչափ լուսանկարներ ցույց տաք, այն կեզրակացնի, որ յոգան ներառում է տարբեր դիրքեր, ինչպես նաև սովորական օժանդակ առարկաներ, ինչպիսիք են յոգայի գորգերը, խցանե աղյուսները և այլն: Եթե նրան ընձուղտներ ցույց տաք, նա կհասկանա, որ այս կենդանիները երկար պարանոց և նախշավոր մաշկ ունեն։ Երբ այդ գաղափարներն ամրապնդվեն, կարող եք խնդրել նրան ստեղծել «յոգայով զբաղվող ընձուղտի» պատկեր, և նա կարող է դա անել, նույնիսկ եթե նման պատկեր նախկինում երբեք չի եղել:

Դեյվիդ Հոլցը՝ Midjourney-ի հիմնադիրը, ավելի մանրամասն է բացատրում տեխնոլոգիան: Նրա կարծիքով՝ այս գործիքը պետք է երեք խնդիր լուծի․ ինչպե՞ս է լեզուն կապվում պատկերների հետ, ինչպիսի՞ն պետք է լինեն իրականում պատկերները, և, վերջապես, ամենադժվարը, որը ավելի շատ մարդկային հարց է՝ ի՞նչ են ուզում մարդիկ տեսնել: Այս հարցերին պատասխանելու ունակությունը առաջացել է հիմնականում երկու տեխնոլոգիաների միախառնման շնորհիվ: Մեկը CLIP կոչվող նեյրոնային ցանցն էր, որը կարող էր հասկանալ լեզվի և պատկերների միջև կապը: Մյուսը պատկերների ստեղծման մոդելների շարք էր, որոնք արագ տեմպերով բարելավվում են:

Տեքստային հրահանգին ի պատասխան ԱԲ-ի ստեղծած պատկերների առաջին հրապարակումը 2021 թ․ հունվարին OpenAI հետազոտական ընկերության հայտարարությունն էր, որը գտնվում է Սիլիկոնային հովտում ու սերտ կապեր ունի Microsoft-ի հետ, և, որի հիմնադիրներից մեկը Իլոն Մասկն է։ Dall-E-ն պատկերներ է գեներացնում մաթեմատիկական հավանականության կիրառմամբ, ինչպես սմարթֆոնների ավտոլրացման դեպքում է՝ որոշելու փիքսելների հաջորդականությունը՝ ըստ նախորդ միավորի։ Dall-E 2-ը՝ նրա իրավահաջորդը, ընդունում է այլ մոտեցում՝ դիֆուզիոն մոդելը, որը պատկերի թվային աղմուկից (պատահական պիքսելների դաշտ, ինչպիսին ստատիկ խափանումներն են հեռուստացույցի վրա) ստեղծում է նկարներ, որոնք շատ ավելի ճշգրիտ, համահունչ և գեղեցիկ են, քան նախկինում:

Այլ ընկերություններ և անկախ ծրագրավորողներ սկսեցին օգտագործել դիֆուզիոն մոդելը, որպեսզի ստեղծեն ԱԲ-ի վրա հիմնված պատկերների ստեղծման իրենց սեփական գործիքները, որոնցից յուրաքանչյուրն ունի իր առանձնահատկությունները: Dall-E 2-ը, որի անունը Pixar-ի WALL-E ռոբոտի և նկարիչ Սալվադոր Դալիի միախառնումն է, ունի մեկ միլիոն ակտիվ օգտատեր և, ընդհանուր առմամբ, համարվում է իրատեսական պատկերների ու լուսանկարների լավագույն գեներատորը: Midjourney-ն ունի ավելի աբստրակտ, գեղարվեստական ոճ, որը, օգտատերերի կարծիքով, հատկապես լավ միջոց է ֆենթըզի, գիտաֆանտաստիկ և սարսափ թեմաներով պատկերներ ստեղծելու համար: Մեկ այլ, բաց կոդով այլընտրանքային մոդելը, որը կոչվում է Stable Diffusion, ամենահայտնիներից մեկն է դիզայներների և նկարիչների շրջանում․ կա նաև Craiyon մոդելը՝ անվճար հանրամատչելի գործիք, որը տրամադրում է ավելի ցածր որակի արդյունք և հիմնականում օգտագործվում է մեմեր պատրաստելու համար, կա ruDall-E-ն՝ ռուս օգտատերերի համար։

Մի քանի խոշոր տեխնոլոգիական ընկերություններ հայտարարել են, որ աշխատում են իրենց տարբերակների վրա, սակայն մեծամասնությունը հանրությանը հասանելի չէ: Google-ն ունի Imagen կոչվող գործիքը, Meta-ն՝ Make-A-Scene-ը, որը թույլ է տալիս օգտատերերին վերբեռնել էսքիզ՝ ԱԲ-ին ուղղորդելու նպատակով, իսկ Microsoft-ն ունի NUWA-Infinity, որը պարծենում է անշարժ պատկերը տեսանյութի վերածելու ուշագրավ հատկությամբ։

Շատ մարդիկ առաջին անգամ ԱԲ-ի կողմից ստեղծված պատկերների հանդիպում են մեմերի տեսքով` սոցիալական ցանցերում: Պրոֆեսիոնալ արվեստագետների համար, ինչպես Հոլցն է ասում, Midjourney-ի հիմնական կիրառությունն այն ոլորտները լրացնելն է, որտեղ իրենք թերանում են, օրինակ, ֆոն, գույնի ընտրություն կամ կոմպոզիցիա: Discord-ում շատ օգտատերեր, ինչպես և ես, տաղանդով օժտված չեն, բայց անչափ ուրախ են՝ մասնակցելու ինչ-որ գեղեցիկ բանի ստեղծմանը, նույնիսկ եթե դա պարզապես Ռուբիկի խորանարդ է՝ պատրաստված կարագից և դոնդողից: Ոմանք պատկերներ են ստեղծում անձնական նախագծերի համար, քանի որ հակառակ դեպքում երբեք չէին կարողանա իրենց կոնցեպտ արտիստի ծառայություններ թույլ տալ։ Մի քանի օգտատերեր ինձ ասացին, որ իրենց կարծիքով, այս տեխնոլոգիան ժողովրդավարացնում է պրոֆեսիոնալ նկարների ստեղծումը, որ այլևս չեն սահմանափակվում ֆինանսավորման կամ տեխնիկական հմտության բացակայության պատճառով:

Դիեգո Կոնտե Պերալտան Մադրիդում ապրող համակարգչային գրաֆիկայի նկարիչ է, որը ևս օգտագործել է Dall-E 2, Midjourney և Stable Diffusion, ինչպես նաև մշակել է իր անհատականացված մոդելները: Նա կիսում է իր էկրանը Zoom-ի միջոցով՝ ինձ ցույց տալու իր թվային գրատախտակը, որտեղ մանրակրկտորեն մեկնաբանում է իր փորձարկումները: Գեներացված պատկերների յուրաքանչյուր հավաքածու հստակ պիտակավորված է դրանք ստեղծելու համար օգտագործված հրահանգներով: Առաջին հայացքից այն հիշեցնում է հեռուստատեսային դետեկտիվի ապացույցների ու կասկածյալների ցուցակը։

«Կարծես թե իսկական ստեղծագործականությունը պատահականություն է, իսկ ԱԲ-ն օգնում է մեզ հակվել այն հայտնաբերելուն՝ ստեղծելով գաղափարներ, որ մենք գուցե չէինք կանխատեսում» ” Մեթյու Սթոուն, բազմապրոֆիլ նկարիչ։

Երբ մենք հասնում ենք էկրանի աջ մասին, ես հետևում եմ, թե ինչպես է նա վերաձևակերպում հրահանգները, և ինչպես են պատկերները համապատասխանաբար փոխվում: Պատկերներից մեկը հիշեցնում է փակ աչքերով մարդու նկար, որ փաթաթված է պոլիէթիլենային թաղանթով: Դրա հրահանգը եղել է «քնած երիտասարդ տղամարդ մոդելի արտահայտիչ դեմք՝ փաթաթված կիսաթափանցիկ պլաստմասսայով, մուգ ֆոն, դրամատիկ լուսավորություն, 50 մմ»: Պերալտան նկարագրում է հրահանգի էվոլյուցիան, որը նախնական փուլերում նրան տվել է հասարակ տեսք ունեցող մարդկանց՝ դեմքի ստերիլ արտահայտությամբ: Նա փորձել է տղամարդուն տալ տարբեր էթնիկ պատկանելություններ՝ հետաքրքիր արդյունքներով ստանալով, բայց «քնած» բառը ավելացնելուց ստացավ իր ուզած խաղաղ, մի փոքր ահարկու դեմքի արտահայտությունը:

Պերալտան այնուհետև խմբագրում է արդյունքները, այլ ոչ թե ԱԲ-ով ստեղծված պատկերը դիտարկում որպես արվեստի պատրաստի գործ։ «Դա ինձ համար շատ ավելի հետաքրքիր է, քանի որ ԱԲ-ից շատ ավելի հեռուն կարող ենք գնալ, և արդյունքը մարդկային տարր կունենա», ” ասում է նա: Այնուհետև նա ինձ ցույց է տալիս մի շարք լղոզված, չարագուշակ դիմանկարներ, որոնք ստեղծվել են Վելասկեսի և Ռեմբրանդտի նկարներով վարժեցված ԱԲ մի մոդելի կողմից։ Պերալտան վերցրել է նրանց աշխատանքի տարրերը և դրանք օգտագործել որպես իր սեփական թվային ստեղծագործությունների հիմք: «ԱԲ-ն ինձ այնքան լավ նմուշ է տալիս, որ կարծես երգի պես համահունչ լինի», ” ասում է նա:

Վերջերս նա խնդրել է ԱԲ-ին դիմանկարներ նկարել յուղանկարային ոճով, այնուհետև դրանք օգտագործել որպես էսքիզներ՝ կտավի վրա իրական յուղաներկերով նկարելու համար: Midjourney-ի և Dall-E 2-ի արդյունքների ուսումնասիրությունը նրան սովորեցրել է նկարելու նոր տեխնիկա՝ օգնելով նրան կատարելագործել գույների միախառնման կամ դեմքերի վրա լուսավորություն ցուցադրելու նրբությունները: «Ես դա համարում եմ գործիքի և ռեսուրսի միջև ընկնող մի բան», ” ասում է Պերալտան: Նա գտնում է, որ տեխնոլոգիան նրան թույլ է տալիս իր աշխատանքը փոփոխել ու կրկնել՝ առանց երկար ժամանակ խլելու։ Նույնիսկ եթե արդյունքները բոլորովին լավ չեն, նա ասում է, որ մի ուղենիշ կգտնվի: «Դա փոքր տիեզերք է, որտեղ կարելի է անել այն, ինչ ցանկանում ես՝ առանց արտադրության ծախսերի կամ սահմանափակումների»:

Պերալտայի արվեստի գործերը, որոնք արվել են մարդու կողմից ստեղծված միլիոնավոր պատկերների վրա վարժեցված ԱԲ-ի կողմից, հարց են բարձրացնում. ո՞վ է իրական նկարիչը: Արդյո՞ք դա այն մարդն է, որն օգտագործում է ԱԲ ինչ-որ մոդել։ Կամ գուցե վերջինս ծրագրավորած մարդի՞կ: Թե՞ ստեղծողը այժմ տեղաբաշխված մարմին է, որը բաժանված է անթիվ նկարիչների և լուսանկարիչների միջև, ում նկարներով կատարվել է ԱԲ-ի վարժեցումը: Ինձ հետ զրուցած արվեստագետների մեծ մասը, որ օգտագործում են ԱԲ պատկերների ստեղծման համար, կարծես թե ուրախությամբ վերջնարդյունքն իրենն է անվանել, բայց քննադատները պնդում են, որ սա արվեստ չէ, ոչ այն իմաստով, որ մենք նախկինում վերագրել ենք այդ տերմինին:

Այս տարի Կոլորադոյի նահանգային տոնավաճառում թվային արվեստի ամենամյա մրցանակը բաժին հասավ Ջեյսոն Մ․ Ալենին, ով իր «Théâtre D’Opera Spatial» աշխատանքը ստեղծել է Midjourney-ում: Ստեղծագործությունը հիշեցնում է ֆանտաստիկ գահասենյակ, որտեղ օխրայագույն հագուստով կանայք նստած են ձմեռային լեռնային լանդշաֆտ տանող պորտալի առաջ: Մրցանակը մեծ աղմուկ բարձրացրեց նկարիչների շրջանում, որոնցից շատերի համոզմամբ՝ Ալենն այդ աշխատանքի իրական հեղինակը չէ: Բայց վերջինս չընկրկեց՝ պնդելով, որ ինքը հստակ բացահայտել է, թե ինչպես է ստեղծել նկարը, և ոչ մի կանոն չի խախտել: Այս դեպքն այն նախանշանն էր, որ ցույց տվեց, թե ինչպես կարող է արվեստի աշխարհն ապագայում դիտարկել ԱԲ-ով ստեղծված նկարները:

Դեռևս Լոնդոնում Սթոունը Dall-E 2-ից խնդրել էր իր իսկ ստեղծագործությունների հիման վրա վարիացիաներ ստեղծել՝ որպես հրահանգ օգտագործելով ոչ թե տեքստ, այլ պատկերներ: Նա ասում է, որ ԱԲ-ն դեռ այնքան լավը չէ, որպեսզի ինքնուրույն ստեղծի արվեստի գորրծեր, որոնցով նա հաճույքով կկիսվեր կամ կվաճառեր՝ առանց հավելյալ մեծ աշխատանք կատարելու: Այնուամենայնիվ, երբ ես հարցնում եմ, թե արդյոք նա իր՝ ԱԲ-ով ստեղծված, նույնիսկ չմշակված գործը սեփականը կհամարի, նա չի վարանում։ «Եթե այդպես պնդեմ, ապա այո, ” ասում է նա: ” Եթե կա արվեստի պատմության մասին մեծ ավանդություն, ապա դա առաջին հերթին ազատության մասին է, երբ արվեստագետներն ապացուցում են, որ կարող են անել այն, ինչ ուզում են և ինչ ձևով ուզում են»:

ԱԲ-ով պատկերների ստեղծումը հիշեցնում է Մարսել Դյուշանին և Էնդի Ուորհոլին, ովքեր հեղափոխեցին ժամանակակից արվեստը՝ յուրացնելով այլ մարդկանց կողմից ստեղծված առարկաները՝ դրանց նոր իմաստ ու համատեքստ հաղորդելով և իրենցը հռչակելով: Նրանք զգալիորեն փոխեցին գեղարվեստական արժեք հասկացությունը, որ նախկինում ենթադրում էր սեփական ձեռքերով, մեծ հմտությամբ ու տևական ժամանակի արդյունքում ստեղծված բան։ Նրանց համար ընդունելի գեղարվեստական արժեքը գաղափարն ու պատմելաձևն էին:

Այնուամենայնիվ, ԱԲ-ի գեներացրած պատկերների ստեղծագործական մեծ մասը Ձեր հրահանգների վրա է հիմնված: Սա բերում է այն մտքին, որ ԱԲ-ի հիմքով արվեստ ստեղծելը ոչ թե արարման, այլ ընտրման և մշակման գործընթաց է: Բայց գեղարվեստական գործընթացի հիմքում միշտ խմբագրական բաղադրիչ է եղել: «Նույնիսկ եթե ես սկսում եմ հստակ մտադրությամբ, թե ինչ եմ ուզում ստեղծել, սովորաբար ընթացքում ինչ-որ բան է տեղի ունենում, որ բերում է անսպասելի արդյունքի, ” ասում է Սթոունը: ” Ուստի ես զգում եմ, որ իմ դերն է զգալ այդ պահերը, քննել ու հասկանալ, թե ինչու է տվյալ նկարը դարձել հուզիչ, այնուհետև կրկնել, ուսումնասիրել և խորանալ դրանում։ Կարծես թե իսկական ստեղծագործականությունը պատահականություն է, իսկ ԱԲ-ն օգնում է մեզ հակվել այն հայտնաբերելուն՝ ստեղծելով գաղափարներ, որ մենք գուցե չէինք կանխատեսում»:

Այդ գործում դժվար է հեռանալ մարդկությունից։ Այս գործիքներից և ոչ մեկը չի կարող աշխատել առանց մարդ օգտագործողի (գոնե առայժմ): Նրանք չունեն կամք, ազատ գործելու կարողություն և ոչ էլ հիշողություն: Նույն հրահանգը ամեն անգամ տարբեր արդյունքներ կբերի: «Մենք պետք է խթանենք այն գաղափարը, որ երբ օգտագործում ենք թվային տեխնոլոգիաները (քանի որ․․․ դա մեր կյանքի մի մասն է դարձել), մենք նրանց տալիս ենք մարդ լինելու ողջ սուբյեկտիվ, հրաշալի աններդաշնակությունն արտացոլելու ներուժը», ” ասում է Սթոունը:

ԱԲ-ով ստեղծված պատկերներում այս «հրաշալի աններդաշնակության» մեծ մասը գալիս է մարդկանց տեքստային հրահանգներից: Ժամանակին մենք շփվում էինք համակարգիչների հետ՝ օգտագործելով հատուկ կոդեր․ հիմա նրանք ավելի ու ավելի արագ են սովորում մեր լեզուն: Խոսե՛ք նրանց հետ այնպես, ինչպես կխոսեիք մեկ այլ մարդու հետ, և նրանք ավելի լավ կհասկանան, թե ինչ նկատի ունեք: Բայց մեզ մոտ դեռ ամեն ինչ իդեալական չէ, և յուրաքանչյուր գործիք դեռ ունի բառերը հասկանալու հատուկ ձև, այդ իսկ պատճառով շատերիս առաջին փորձերը անհաջող են:

Պատկերների գեներատորների ինչ-որ չափով աղավաղված լեզուն սովորելը նոր ոլորտ է ծնել, որը կոչվում է «հրահանգի ճարտարագիտություն» կամ «հրահանգի մշակում»: Միլլերը՝ նկարիչը, որին ես հանդիպել եմ Բրիտանական գրադարանում, ասում է, որ գործիքներից առավելագույն օգուտ ստանալու համար պետք է կոնկրետ հրահանգներ տալ։ Նա իր համար կարճ ուղեցույց է պատրաստել՝ ներառելով հետևյալ մանրամասները. «Ի՞նչ: Ինչո՞վ եք ոգեշնչված։ Կնկարագրե՞ք շրջակա միջավայրը: Ինչի՞ն է նման։ Ի՞նչ գույներ։ Ինչ-որ ածականնե՞ր։ Ի՞նչ ձևաչափի հրահանգ եք տալիս»։

«Այսպիսով, երբ խոսում եք ԱԲ-ի հետ և նկարներ ստեղծում, խոսակցական լեզուն փոխակերպում եք տեսողական լեզվի՝ արվեստ ստեղծելու փոխարեն», ” նշում է Դեյվիդ Հոլցը՝ Midjourney-ի հիմնադիրը։

Երբեմն մտքի անսովոր ձևակերպումը կարող է շփոթեցնել ԱԲ-ին։ Midjourney-ում փորձելով ստեղծել սարսափ ֆիլմի մի հրեշ, ես մուտքագրեցի «խոզի դեմքով մարդ, Հ․ Ռ․ Գիգեր»՝ նկատի ունենալով շվեյցարացի նկարչին, որը հայտնի է իր գրոտեսկային բիոմեխանիկական դիզայնով, այդ թվում՝ «Alien» [2] ֆիլմի Քսենոմորֆին։ Արդյունքները ճշգրիտ կերպով ընդօրինակում էին Գիգերի մռայլ, հիպերմանրամասն ոճը, բայց դրանք բոլորն էլ անհասկանալի կերպով ներկայացնում էին մեծ ծնոտով մի մարդու դեմք: Որոշ ուսումնասիրություն կատարելուց հետո ես գլխի ընկա, որ Midjourney-ն հասկացել է, թե ես ուզում եմ Գիգերի իրական դեմքը տեսնել` խոզի կերպարանքով։ Երբ ես փոխեցի հուշումը «․․․ Հ․ Ռ․ Գիգերի ոճով», այն ստեղծեց հենց այն հիասքանչ պատկերները, որոնք ես ցանկանում էի տեսնել:

Լավ հուշումների արդյունավետությունը փորձի հետ մեծանում է, մասամբ, այն պատճառով, որ ԱԲ-ն վարժեցված է պատկերների ենթագրերի հիման վրա, որոնք հայտնի են որպես «alt text», և, որոնք վեբ պատկերների՝ տեսողական խնդիրներ ունեցող օգտատերերի համար տրամադրվող և որոնման համակարգերի կողմից օգտագործվող մանրամասն բառացի նկարագրություններ են: Արդյունքն այն է, որ երբեմն պետք է ավելի կոնկրետ լինել ԱԲ-ի հետ, քան մարդ-զրուցակցի։

Midjourney-ում տեսնում եմ հրահանգ, որում ասվում է «հոյակապ գահասենյակ, արշալույսին, ապակու ներկ, զարդանախշ, դանդազեցված նկարահանում, ֆոտոլրագրություն, լայն դիտակետ, հեռանկար, կրկնակի վերադրում (double-exposure), լույս, սևի երանգներ հետին պլանում, ուլտրա-HD, բարձր կետայնություն, մեծ մասշտաբ, պերֆեկցիոնիզմ, մեղմ լուսավորություն, լույսի ճառագայթների հետագծում՝ գլոբալ լուսավորմամբ, կիսաթափանցիկ լյումինեսցենցիա, բյուրեղային, լյումենային արտացոլանքներ, խորհրդանշական և իմաստալից ոճով, սիմետրիկ –q 5 –s 4975 –chaos 15 –ar 16։9»։ Բնական լեզվի համատեքստում սա բացարձակ անհեթեթություն է։ Բայց արդյունքները ցնցող են:

Լավ հրահանգներ գրելն իսկական արվեստ է: PromptBase կոչվող կայքում մարդիկ գնում և վաճառում են դրանք որպես նոր ստեղծագործական ծառայություն: «Կարծում եմ՝ հրահանգների համար խորհրդատվությունը ապագայում աշխատանք կլինի, ” ասում է Միլլերը: ” Ես արդեն գիտեմ մարդկանց, ովքեր գումար են վաստակում դրանով»: Բայց և՛ Midjourney-ի, և՛ Dall-E 2-ի ստեղծողները ինձ ասում են, որ ցանկանում են հեռանալ խեղաթյուրված անբնական լեզվից, և որ այս գործիքները պետք է սովորեն ավելի լավ հասկանալ մարդկանց, ոչ թե հակառակը:

Այն փաստը, որ լեզուն գտնվում է տեսողական գործիքի հիմքում, կարող է զարմանալի թվալ, բայց ԱԲ-ով պատկերների ստեղծումը իրականում ինչքան նկարների, այնքան էլ հաղորդակցության հետ է կապված: Համակարգիչներին մարդկային լեզուն սովորեցնելը առանցքային է OpenAI-ի բոլոր նախագծերի համար: Ընկերության առաջին երկու առևտրային արտադրանքները մինչև Dall-E-ն GPT-3 էր՝ լեզվական մոդելը, որը կարող է ստեղծել կապակցված տեքստ, և Codex-ը, որը ստեղծում է համակարգչային ծածկագիր՝ ի պատասխան բնական լեզվով հուշումների:

Midjourney-ի հիմնադիր Հոլցն ասում է, որ ԱԲ-ի հետազոտողները սկսում են կասկածել, որ համակարգիչները կարող են սովորել լեզուներն ու պատկերները ավելի լավ հասկանալ իրար հետ, քան առանձին: «Լեզուն շատ սերտորեն կապված է պատկերների հետ, քանի որ այն ստեղծվել է .․․ նկարագրելու մեզ շրջապատող աշխարհը,- ասում է նա։ ” Այսպիսով, երբ խոսում եք ԱԲ-ի հետ և նկարներ ստեղծում, խոսակցական լեզուն փոխակերպում եք տեսողական լեզվի: Արվեստ ստեղծելու փոխարեն մի լեզուն մյուսին եք փոխակերպում, օրինակ՝ Google Translate-ը»:

Թեև նա զգույշ է ու Midjourney-ին միշտ անդրադառնում է որպես գործիք, այլ ոչ թե գիտակից էակ, ես նկատում եմ, որ, նույնիսկ, Հոլցը ԱԲ-ի մասին երբեմն օգտագործում է այնպիսի բայեր, ինչպիսիք են «հասկանում է», «մտածում» կամ «խոսում է», բառեր, որոնք ենթադրում են գիտակցություն, ասես մեզ պակասում է այս նոր հարաբերությունները նկարագրելու լեզուն: (Midjourney-ն միտումնավոր խուսափում է անձնավորումից՝ իր ապրանքանիշի պատկերանշան ընտրելով ոչ թե ռոբոտի դեմք, այլ նավակ):

Պերալտան ևս նման տեսակետ ունի։ «ԱԲ-ն այժմ ամբողջովին վիճակագրության է, ” ասում է նա՝ ցույց տալով ինձ ԱԲ-ով ստեղծված իր դիմանկարները: ” Այս քիթը վիճակագրական հատկանիշ է, ոչ թե քիթ: Երբ դու դա հասկանում ես որպես նկարիչ, գործիքն ավելի խորն ես օգտագործում, քան երբ փորձում ես նրա հետ խոսել որպես մարդու։ Հրահանգի միջոցով մուտքագրում եք հնարավոր առանձնահատկությունների որոշակի նմուշ և ստանում եք դրանց պատահական տեղաբաշխումը մի պատկերում»:

Եվ այնուամենայնիվ, գայթակղիչ է ԱԲ-ին անձնավորելը: Երբ Dall-E 2-ն իմ «սառույցից պատրաստված նկարի շրջանակ» հրահանգին պատասխանեց փայտե նկարի շրջանակով, որը պարունակում էր երեք սառույցի խորանարդներ, ես հանկարծակի ցանկություն զգացի սիրալիրորեն սեղմել իր տպատախտակները և շշնջալ. «Հասկանում եմ՝ ինչու այսպես արեցիր։ Ոչինչ, կսովորես»:

Նույնիսկ, եթե մենք ԱԲ-ին վերաբերվում ենք որպես ոչ այլ ինչի, քան գործիքի, այն դեռ կարող է էմոցիոնալ դեր խաղալ մեր կյանքում: Հոլցը և Ջենգը զարմացած էին, թե որքան հաճախ են մարդիկ ԱԲ-ով պատկերների ստեղծումը օգտագործում որպես թերապիայի ձև՝ ընտանի կենդանուն կորցնելուց հետո դրախտում նկարելով իրենց շանը կամ տողեր մուտքագրելով ընտանիքի մահացած անդամի ստեղծագործություններից՝ ուսումնասիրելու, թե ինչպիսի տեսք կարող էր ունենալ նրանց ներքին տեսողական աշխարհը։

Ամենահետաքրքրականը տեխնոլոգիայի՝ աֆանտազիայով տառապող մարդկանց սպասարկելու կարողությունն է՝ հոգեվիճակ, որը ենթադրում է մտավոր պատկերացումների բացակայություն, որով տառապում է աշխարհի բնակչության մինչև 5 տոկոսը։ Վերջինով տառապող մի քանի մարդ կապվել է Յանգի հետ OpenAI-ում և ասել, որ Dall-E-ն իրենց համար անգնահատելի է եղել՝ վերջապես հասկանալու համար, թե ինչպես է մարդկանց մեծ մասը տեսնում աշխարհը:

Ջոել Փիրսոնը՝ աֆանտազիայի ուսումնասիրությամբ զբաղվող նյարդաբան, ասում է, որ մտավոր պատկերների բացակայությունը կարող է փոխել մարդկանց հուզական արձագանքը գրգռիչներին: Օրինակ, նկարագրական արձակ գիրքը կարող է նվազ հաճելի լինել, եթե չկարողանաք պատկերացնել դրա տեսարանները: Նա ուսումնասիրում էր աֆանտազիայով տառապողների համար ԱԲ-ով օգնականի ստեղծման հնարավորությունը, որն, օրինակ, կարող է տեղադրվել էլեկտրոնային գրքի մեջ՝ յուրաքանչյուր էջում ավտոմատ կերպով նկարազարդումներ ստեղծելու համար՝ գրեթե պրոթեզային տեսողական երևակայություն դառնալով։ 

Քանի որ ԱԲ-ն վարժեցվում է համացանցից վերցված պատկերների վրա, այն սովորում է նկարների շտեմարանից, որ մարդիկ են ընտրել կրկնօրինակել և տարածել, քանի որ դրանք իմաստալից կամ օգտակար են համարում: Սա բացահայտում է, թե որքան խորն է սոցիալական կողմնակալությունը ներառված մեր տվյալների հավաքածուներում: OpenAI-ը նշատել է, որ եթե մուտքագրեք «բուժքույր» բառը, Dall-E 2-ը միշտ ցույց կտա կնոջ նկար, մինչդեռ «գլխավոր տնօրենը» միշտ սպիտակամորթ տղամարդ կլինի:

Վերջին թարմացումներում ընկերությունը փորձել է մեծացնել ստեղծված պատկերների բազմազանությունը՝ պատահականորեն ավելացնելով ռասայի և սեռի նկարագրությունները այն հուշումներում, որտեղ դրանք դեռ նշված չեն օգտատիրոջ կողմից: Երբ Midjourney-ն հարցում կատարեց օգտատերերի շրջանում այն մասին, թե արդյոք նրանք ցանկանում են, որ գործիքը պատահականորեն փոխի մարդկանց էթնիկ պատկանելությունը և սեռը՝ ստեղծված պատկերներում՝ առավելագույնի հասցնելու բազմազանությունը, պատասխանը ճնշող մեծամասնության մոտ բացասական էր: Հարցվածներն ասացին, որ դա իրենց հեղինակային վերահսկողությունը կորցնելու տպավորություն կգործեր:

Մեկ այլ ականադաշտ կարող ենք համարել բովանդակության չափավորությունը։ OpenAI-ն արգելում է մերկություն, բռնություն, քաղաքական քարոզչություն և հասարակական գործիչների պատկերումը («Լիզ Թրասն ու Բորիս Ջոնսոնը հաշտվել ու գրկախառնվել են» հուշումը միայն «error» (սխալ ) հաղորդագրությունը կստանաք)։ Midjourney-ն արգելել է որոշ բառեր, որպեսզի մարդիկ չկարողանան դաժան պատկերներ ստեղծել։ «Դուք չեք կարող օգտագործել «արվեստ» բառը՝ բոլոր իրավիճակներում ամեն ինչ արդարացնելու համար, ” ասում է Հոլցը: ” Մարդիկ ատելության խոսքի վիզուալ համարժեք էին ստեղծում, իսկ մենք ասում, որ չի կարելի նման բան անել։ Նրանք պատասխանում էին. «Ի՞նչ ես դու, ոստիկա՞ն։ Ես նկարիչ եմ, ես պետք է կարողանամ անել այն, ինչ ուզում եմ»: Իսկ դա իրականությանն այնքան մոտ չէ»։

Երկարաժամկետ հեռանկարում ավելի մտահոգիչ է այս գործիքների՝ ապատեղեկատվություն առաջացնելու կարողությունը: Հանրության ընդհանուր տեսողական գրագիտությունը բարձր չէ։ Ըստ Tidio հաճախորդների սպասարկման հարթակի՝ մոտ 600 հարցվածների 80 տոկոսը չի կարողացել ճանաչել ԱԲ-ով ստեղծված լուսանկարը, իսկ 60 տոկոսը չի կարողացել նույնականացնել ԱԲ-ի կողմից ստեղծված արվեստի գործը։ Քանի որ ապատեղեկատվության նպատակով համոզիչ լուսանկարներ ստեղծելն ավելի հեշտ է դառնում, դատական նիստերի դահլիճներում կամ լրատվամիջոցներում նկարների արժեքը որպես ապացույց կարող է փոխվել:

Բացի ապատեղեկատվության շուրջ ավելի տեսական մտահոգություններից, կան առավել շոշափելի սպառնալիքներ, որ այս տեխնոլոգիան արդեն վտանգ ներկայացնում է աշխատող արվեստագետների և դիզայներներիի համար։ Նախ և առաջ, դա հեղինակային իրավունքի պահպանումն է։ Այս մոդելները վարժեցվել են մարդկու ստեղծագործությունների հիման վրա, բայց դրանք ստեղծողներից երբեք համաձայնություն չեն խնդրել կամ նրանց փոխհատուցում տվել: Spawning կոչվող խումբն արդեն գործարկել է Have I Been Trained գործիքը, որը թույլ է տալիս արվեստագետներին տեսնել, թե արդյոք իրենց նկարներն օգտագործվել են ԱԲ-ի համակարգերի վարժեցման համար։

Մի քանի ծառայություններ, ներառյալ Dall-E-ն և Midjourney-ն, այժմ պրեմիում բաժանորդներին տալիս են իրենց ստեղծած պատկերների առևտրային իրավունքները: Իսկ որոշ թվային գրադարաններ, ինչպիսին է Getty Images-ը, արգելել են ԱԲ-ի միջոցով ստեղծված նկարների վաճառքն ու վերբեռնումը` պատճառաբանելով իրավական մտահոգությունները: Առաջիկա տարիների ընթացքում մենք կարող ենք ակնկալել, որ դատական գործերը նախադեպեր կստեղծեն այս հարցերի վերաբերյալ, քանի որ օրենքը շտապում է հասնել տեխնոլոգիական զարգացման տեմպերին:

Ավելի մտահոգիչ սպառնալիք է այն հարցը, թե ինչ ազդեցություն է ունենալու ԱԲ-ն արվեստագետների և դիզայներների առանց այն էլ անկայուն ապրուստի վրա։ Լավատեսական վարկածն այն է, որ ԱԲ-ն կարող է ավտոմատացնել գրաֆիկական դիզայնի աշխատանքի ժամանակատար կողմը՝ թույլ տալով նկարիչներին ավելի շատ կենտրոնանալ իրենց ստեղծագործական նախագծերի վրա: Միլլերը փիլիսոփայորեն է արտահայտվում թեմայի վերաբերյալ. «Այո, դա վերացնելու է աշխատատեղեր, բայց, միևնույն ժամանակ, աշխատատեղեր վերանում են սկսած արդյունաբերական հեղափոխությունից: Աշխատանքը զարգանում է տեխնոլոգիայի շնորհիվ: Իմ աշխատանքը հինգ տարի առաջ գոյություն էլ չուներ»:

Մի քանի արվեստագետներ նվազ դրական են տրամադրված: Ես բազմաթիվ պատմություններ եմ լսում դիզայներներից, որոնց աշխատանքը մերժվել է, երբ իրենց հաճախորդը պարզել է, որ կարող է օգտագործել Dall-E 2-ով գուցե ոչ շատ լավ, շատ բավականին լավ ու շատ ավելի էժան արդյունք ստանալ։ Նույնիսկ OpenAI-ի գործադիր տնօրեն Սեմ Ալթմանը բլոգի գրառման մեջ նշել է, որ թեև ԱԲ-ն նոր աշխատատեղեր կստեղծի, «իմ կարծիքով՝ կարևոր է անկեղծ լինել ու հասկանալ, որ այն նաև որոշ աշխատատեղեր ոչ ակտուալ է դարձնելու»։

«Ես ծայրահեղ ճգնաժամի մեջ էի Dall-E-ն օգտագործելու առաջին երկու շաբաթների ընթացքում», ” ասում է Լոս Անջելեսում բնակվող թվային նկարիչ Դոն Ալեն Սթիվենսոն III-ը: Այս տեխնոլոգիան դրդեց նրան և իր հարսնացուին, որ նույնպես նկարիչ է, վերանայել իրենց կյանքի ծրագրերը, որպեսզի ֆինանսապես կախված չլինեն իրենց արվեստից: «Կարծում եմ, որ հին ձևերն էլ գոյություն չունեն։ Անհնար է, որ ընկերությունները արվեստագետների արժեքը կապիտալից բարձր դասեն: Արվեստագետները պետք է իրենց հասցնեն այնպիսի դիրքի, որ կարողանան փոխվել և հարմարվել, այլապես նրանք կվերանան»:

Միևնույն ժամանակ տեխնոլոգիան արագորեն զարգանում է։ «ԱԲ-ն դեռ մանուկ է,- ասում է երաժիշտ և թվային նկարիչ Օգյուստ Քեմփը, ” և նա շատ խելացի երեխա է»: Հոլցն ակնկալում է, որ մեկ տարուց մենք կտեսնենք գործիքներ, որոնք կարող են ստեղծել 3D մոդելներ և տեսանյութեր նույնքան հեշտությամբ, որքան Dall-E 2-ը և Midjourney-ն ստեղծում են պատկերներ: Նա դա անվանում է «տեխնոլոգիական որոշակիություն»: Հաջորդ տասնամյակի ընթացքում այս գործիքները կդառնան ավելի լավը, ավելի էժան և հասանելի և ի վերջո «մեր առօրյա կյանքի անխափան մասը» կկազմեն: Հեշտ է պատկերացնել, որ ԱԲ-ով պատկերների ստեղծումը կարող է ներառվել սոցիալական ցանցերում՝ դառնալով ընկերների միջև հաղորդակցության նոր միավոր, այնքան սովորական, որքան էմոջիները կամ gif-երը: TikTok-ում արդեն կա ԱԲ-ով գեղարվեստական ֆիլտր:

Այս բեկումը չի նշանակում մարդկային ստեղծագործականության մահ: Երբ տեսախցիկը հայտնագործվեց, ոմանք դա հայտարարեցին արվեստի վերջը՝ պնդելով, որ քանի որ լուսանկարելը ավելի քիչ ջանք ու հմտություն է պահանջում, քան նկարելը, վերջնական պատկերի համար պատասխանատու է ոչ թե մարդը, այլ սարքը: Այսօր մարդկանց մեծամասնությունը ընդունում է, որ լուսանկարիչները հիանալի արվեստագետներ են՝ իրենց կատարած ընտրությունների և իրենց գործիքից օգտվելու ձևերի շնորհիվ:

Արվեստի պատմությունը միահյուսված է տեխնոլոգիայի պատմության հետ։ Յուղանկարչությունը ժամանակին նոր տեխնոլոգիա էր, ինչպես և ձայնագրիչը, կինոյի և էլեկտրոնային երաժշտության սինթեզատորները: Յուրաքանչյուրը սպառնում էր ոչ ակտուալ դարձնել արվեստի նախորդ ձևը, բայց դա այդպես էլ տեղի չունեցավ: Մարդիկ մինչ օրս նկարում են յուղերով և սովորում կիթառ նվագել։ Հեղինակային իրավունքը և վճարումները կհանգեցնեն վեճերի, աշխատատեղերը կգան ու կգնան, էթիկան անսահման նյութ կապահովի բանավեճի համար, բայց արվեստն ինքնին չափազանց կարևոր է նոր տեխնոլոգիաների կողմից սպանվելու համար: Ամեն անգամ, երբ մեզ թվա, թե արվեստը կվերանա, այն վաղ թե ուշ միշտ նոր բաներ երևան կհանի։

Ծանոթագրություն

---

---

Թարգմանիչ ՝ Շուշան Գրիգորյան (Shushan Grigoryan), խմբագիր՝ Մարիամ Անտիկյան (Mariam Antikian) © Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: